Voor de Online Schrijfschool schrijf ik regelmatig een blog waarin een schrijftechniek aan bod komt.
In dit eerste blog lees je over dialogen!

Tijd voor een goed gesprek

Vanochtend vroeg ik aan mijn dochter of ze het niet eens tijd vond worden om haar kamer op te ruimen. Ze reageerde met: ‘Eh, nee.’ Toegegeven, ik had het gesprek anders kunnen beginnen, dus ik waagde vanmiddag een tweede poging: ‘Ik wil graag dat je je kamer vandaag even opruimt.’
‘Wat eten we vanavond?’ vroeg ze nu.
‘Dat weet ik nog niet, maar heb je mijn vraag gehoord?’
‘Ik heb wel zin in spaghetti.’

Een gesprek waarin mensen eigenlijk niet met elkaar praten. Het komt veel voor, om verschillende redenen, zowel in het dagelijkse leven als in verhalen die geschreven worden. In het onschuldige voorbeeld hierboven, heeft de een simpelweg geen zin om aan het verzoek van de ander te voldoen: er zijn tegenstrijdige belangen en wensen.
Bij het schrijven van een verhaal is het gebruik van deze dialogen een krachtig middel om juist meer duidelijk te maken dan wat er door de personages tegen elkaar wordt gezegd. Denk aan iemand die liegt, die informatie achterhoudt, of die heel suggestief is: ‘Heb jij weleens iets meegemaakt waarvan je je later afvraagt of je het gedroomd hebt?’ Reken maar dat dit personage geen gesprek wil voeren over hoe realistisch dromen kunnen zijn. Hij heeft zelf iets bijzonders meegemaakt!
Interessant is ook het personage dat simpelweg zwijgt en het gesprek afbreekt, of ontwijkend antwoordt en het gesprek in een andere richting probeert te sturen.

Door dergelijke dialogen goed op te schrijven, laat je de lezer meedenken. Hij leest wat er letterlijk wordt gezegd en gaat zelf invullen wat er in plaats daarvan wordt bedoeld en wat de reden is dat het personage liegt of misschien geen volledig antwoord durft te geven.
Je roept vragen op en creëert spanning. Er zit voor de lezer niets anders op dan snel verdergaan met lezen!

Dialogen lenen zich dus prima voor het geven van indirecte informatie. Laat je personages maar lekker volledig langs elkaar heen praten en elkaar om de tuin leiden. En natuurlijk kun je dit afwisselen met dialogen die directe en juiste informatie geven, want gelukkig voeren we allemaal ook gesprekken waarin we elkaar wel begrijpen. Dat laatste was in het geval van mijn dochter overigens ook best fijn geweest.